STERN Jonasz 1904-1988 Zobacz większe

STERN Jonasz 1904-1988

Nowy

 

Jonasz Stern (1904 - 1988

olej , płótno naklejone płytę

59,5 x 49 , 5 cm

tytuł - Kompozycja z mostem

stan dobry

na tyle - kartki z opisem obrazu

 

Więcej szczegółów

9 500 zł

Więcej informacji

 

Jonasz Stern (1904 - 1988, Polska)

            Jonasz Stern pierwsze lekcje malarstwa pobierał prywatnie we Lwowie w 1922. Od 1928 uczył się w Wolnej Szkole Malarstwa Ludwiki Mehofferowej w Krakowie, a następnie w latach 1929-1935 studiował w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. W czasie studiów w najbliższym kręgu Sterna i z jego udziałem zawi±zała się Grupa Krakowska (zwana „pierwsz±“, w odróżnieniu od powojennej, działaj±cej do dzi¶, do której Stern także należał). Za przynależno¶ć i działalno¶ć w Komunistycznej Partii Polski artysta był represjonowany, w 1938 trafił do obozu w Berezie Kartuskiej. Podczas okupacji sowieckiej we Lwowie, gdzie znalazł się na pocz±tku wojny, wł±czył się w życie artystyczne Zachodniej Ukrainy, uczestniczył w wystawach itd. Pod okupacj± niemieck± przebywał w getcie. Przypadkiem ocalony podczas rozstrzelania, uciekł na Węgry, gdzie doczekał końca wojny. Po powrocie do Krakowa zwi±zał się z Grup± Młodych Plastyków skupionych wokół Tadeusza Kantora. W latach 1954-1974 był pedagogiem krakowskiej ASP. W pocz±tkowej, przedwojennej fazie twórczo¶ci wywierały nań wpływ awangardowe kierunki w sztuce, głównie kubizm i ekspresjonizm. W latach 40. tworzył swe pierwsze kompozycje abstrakcyjne, niekiedy wykorzystuj±c technikę dekalkomanii, co zbliżało wyraz jego prac do surrealizmu. Nadal jednak nie unikał abstrakcji geometrycznej. W okresie socrealizmu, podobnie jak inni arty¶ci z jego kręgu, nie zgłosił akcesu do oficjalnego życia artystycznego, prowadz±c swe eksperymenty w izolacji od publiczno¶ci i krytyki. Po 1956, wraz z nadej¶ciem sztuki informel, a następnie malarstwa materii, wykrystalizowała się i forma malarstwa Sterna. Zacz±ł tworzyć reliefowe struktury, w których wykorzystywał rybie szkielety, skóry, ko¶ci i inne odpadki organiczne. Układał je w fantastyczne „pejzaże“, które pokrywał farbami i zamykał w gabloty, czasem specjalnie opracowane. Ten typ prac stał się powszechnie rozpoznawalnym wyróżnikiem sztuki Sterna, również wtedy, gdy zamiast rybich odpadków zacz±ł zamykać w gabloty fotografie, tkaniny, czasem nadpalone, a także inne symboliczne przedmioty, odnosz±ce się do dramatycznej przeszło¶ci - jego własnej i narodu żydowskiego. Opatrywał swe prace wieloznacznymi lub metafo-rycznymi tytułami, które wzmacniały ich wymowę.

 

 

 

 

30 w tej samej kategorii: