POCHWALSKI Kasper

Technika  - litografia , papier

Wymiar tłoczenia 24 x 18 , 5 cm

Sygnowany na płycie i pod litografi±

Rok 1909

Litografia  odbita w  Wiedniu

 Malarz pochodz±cy z wielopokoleniowego rodu artystów krakowskich: syn Władysława i bratanek znanego portrecisty Kazimierza Pochwalskiego.

  W latach 1917-22 kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera, który uważał go za swego najzdolniejszego ucznia. Równocze¶nie studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po uzyskaniu stypendium rz±du francuskiego, przez rok kształcił się u M. Denisa w Académie Ranson w Paryżu, m.in. u G. L. Jaunesa, J Zingga i M. Denisa. Po powrocie do kraju wst±pił do Zrzeszenia artystów Plastyków 'Zwornik". Wystawiał w TPSP w Krakowie, Lwowie i Poznaniu, w Zachęcie i IPS-ie w Warszawie. Ponadto brał udział w wystawach ugrupowań "Sztuka" (od 1924), "Jednoróg" i "Zwornik". W 1925 miał wystawę indywidualn± w krakowskim TPSP, a w 1927 w Grudzi±dzu i Bydgoszczy. Malował pejzaże, widoki architektoniczne, portrety, martwe natury, rzadziej sceny rodzajowe. Był ceniony za duż± łatwo¶ć tworzenia. Nie uległ nowoczesnym tendencjom artystycznym, pozostaj±c wiernym własnej wizji malarskiej, w której kolor odgrywał pierwszorzędn± rolę. Jego martwe natury, odmienne od powielanych pastiszów Cezanne'a i Matisse'a zawieraj± często pewne tre¶ci znaczeniowo-symboliczne, uwypuklone odpowiednim doborem przedmiotów. Prace Kaspra Pochwalskiego wierne konwencji młodopolskiej s± wyciszone i kameralne, o dekoracyjnej, zawiłej kresce i charakterystycznym zestawieniu kolorystycznym żółci, cynobru z rozmytym fioletem, granatem i zieleni±. Uprawiał też malarstwo ¶cienne, dekoruj±c głównie ko¶cioły diecezji krakowskiej (m.in. w Ciężkowicach, Ratoszynie i Myszkowie.)